امروز 11بهمن ماه 1402

یک روز باوفا و عاشق، وفای به عهد، عهدی با معبود. برای من نوشتن یادداشت روزانه فقط یک نوشته نیست، تعهدی است که با معبود دارم.

وقتی پیمانی را با خداوند می بندم. پشت خودم محکم تر می ایستم. و انگیزه ی بالاتری را دریافت می کنم. 

چند وقتی است که از برنامه ی To Do در گوشی خودم استفاده می کنم. چه برنامه ی بی نظیری هست. نظم واقعی به کارهایم داده و هر روز با این برنامه، کارهای که باید انجام دهم  را می نویسم و هر کدام را انجام دادم تیک می زنم. و با هر تیک انگیزه ی بیشتری پیدا می کنم. و برنامه ی بعدی  را بهتر و سریعتر انجام می دهم. 

10 تا 12 کار در فهرست هر روزم است برخی از گزینه های فهرستم: نوشتن صفحات صبحگاهی، کار کردن روی کتابم، کار کردن با نرم افزار ایندیزاین،….

 و با انجام برنامه ی بیشتر، احساس رضایت بهتری دارم و می فهمم که عملکرد بهتری داشتم. 

با این برنامه آرامش روحی و روانی پیدا کردم. و آخر شب که عملکردم را نگاه می کنم به خودم آفرین می گویم. می دانید چرا؟ بخاطر وفای به عهدم.

غذاها

امروز یک غذای خوشمزه و جدید درست کردم. و از خوردن لذت بردم. می دانم همه ی ما به خوردن اهمیت می دهیم و دوست داریم غداهای خوشمزه و متنوع را بخوریم. چرا؟ چون غذاهای سالم وخوشمزه و تازه به سلامت جسمی ما بیشتر کمک می کنند. 

 اما من نسبت به یک چیز بی دقت بودم به غذای روحم اهمیت نمی دادم. برنامه  ریزی برای انجام اهدافم نداشتم؛ اهدافی که می توانست مرا به خواسته هایم برساند.  با استفاده از این برنامه رفتار و عملکرد من هر روز تغییرات خوبی می کند. و به سلامت روح و روان من کمک می کند.

خدایا شکرت که تیک نوشتن یادداشت روزانه و انتشارش، در فهرست امروزم زده شد.