امروز 9 بهمن ماه 1402 

یک روز خوب، بوی به ثمر نشستن تلاشم می آید. امروز اولین کتاب الکترونیکی ام را نوشتم و تمام کردم. حال باید کارهای طراحی آن را یاد بگیرم. و روی سایتم منتشرش کنم. نوشتن یادداشت روزانه در این مورد باعث افتخارم است. 

روزهایم پر از هدف های خوب، و برنامه ریزی برای آنهاست، خوشحالم. برای سبک زندگی که در حال تغییر است سپاسگزارم.  از ارزشی که خلق می کنم احساس خوشبختی دارم. استفاده از توانمندی هایم به من خودباوری و تعهد بیشتر می دهد.

من در راستای خودشناسی ام گام برداشتم. و در این مسیر هم خودم را می شناسم هم هدیه های گرانبهایی از طرف جهان والا دریافت می کنم هدیه ی خداشناسی، هدیه ی عالم شناسی، فهمیدگی، رشد و پیشرفت. 

من پشت و پناه پیدا کردم این دیگر فقط  حرف نیست عملی است که هر روز و در کارهای بیشتری از من ظهور می کند. 

نتایج بزرگ از گامهای کوچک من شروع می شود. هر گام یک هدف و هر هدف یک نتیجه حاصل می شود. 

جوگیری

فکر می کنم جوگیر شدم و دارم شعار می دهم. خواستم این نوشته ها را پاک کنم و دوباره از سر نوشتن یادداشت روزانه ام را شروع کنم. به این رفتارم فکر کردم و به این نتیجه رسیدم معنی یادداشت روزانه همین است که در لحظه هر احساسی که دارم را بروز دهم. 

مهم نگاه دیگران نیست مهم اتفاقی است که من دارم تجربه می کنم. من یاد می گیرم با خود واقعی ام زندگی کنم. و خودم را بشناسم و رفتارهایم را تحلیل کنم.

چیزی که ما انسانها محتاج ان هستیم. زندگی با خودمان است. این خود واقعی من است که از نوشتن کتابم خوشحال است، نه برای کتاب داشتن، برای متهعد بودنم است. 

من کاری را به پایان رساندم که مدتها تصمیم به انجامش داشتم. اما تعهد لازم را نداشتم همین ده روز پیش تصمیم گرفتم که یک کتاب سی صفحه ای بنویسم و به پایان برسانم و منتشرش کنم. و امروز نوشتنش را تمام کنم. و این اعتماد به نفس مرا زیاد می کند.